Dag 10

Dag 10:25.07.07
Vanuit Varmahlid vertrokken met volop zon! Wat een geluk hebben we toch met het weer. Voor IJslandse begrippen is het een erg droge zomer, maar dat vinden wij natuurlijk niet erg. Na weer een lange, saaie weg door de kale heuvels maken we een leuke tussenstop ergens onderweg, met een lekkere wandeling op een rots tussen de watertjes in. Die rots is te bereiken via een spannende hangbrug. Er zitten veel ganzen die best op de foto willen, maar niet met ons.
In dit gebied zien we steeds meer paarden, van die echter IJslandse paarden met lange manen. Als je wilt kan je overal paardrijden, maar veel ruiters zien we niet. Daarna nemen we een route die helemaal buitenom het schiereiland Vatsnes loopt. Een onverharde weg die veel vergt van ons uithoudingsvermogen qua hobbelen en stuurkunst.
De eerste stop is bij de rost Borgarvirki. Stelt niet zoveel voor : ze zeggen dat hij op een kasteelruine moet lijken, maar dat zien we er niet in. Daarna stoppen we bij een beroemde rots in zee, de Hvitserkur. Staat op alle toeristenfolders, maar wij zijn niet onder de indruk…. (zijn we teveel verwend?). Maar aan de overkant van de fjord zien we op het strand een grote groep zeehonden liggen, en daar maken we deze omweg voor! Want helemaal op de punt van het schiereiland, bij Hindisvik, zijn er nog veel meer te bewonderen. Na een flinke wandeling, met pittige poolwind!, en een klauterpartij op de in zee liggende rotsen zien we ze liggen: een heleboel zonnende zeehonden. Ze liggen maar een paar rotsen verder maar weten dat ze buiten ons bereik in zee liggen, dus laten ze zich gewillig fotograferen. Erg leuk!
Maar daarna die hele lange hobbelige weg weer terug langs de kust. We lunchen in een alleraardigste gelegenheid in Hvammstangi waar de vriendelijke serveerster op mijn vraag duidelijk maakt wat ze toch met al die paarden doen (behalve toeristen op laten rijden): ze eten ze gewoon op! Dan weer een lange weg, grotendeels over een kustweg, dus bochtig met mooie vergezichten, naar onze volgende overnachtingsplaats Stykkisholmus. Grote delen van de weg zijn onverhard, maar redelijk goed te rijden. Gelukkig krijgt Huub er lol in om over die weggetjes te scheuren! Stykkisholmus ligt op een schiereiland in een prachtige baai/fjord met veel kleinere eilandjes. Het is een aardig stadje. We struinen wat rond, eten weer lekker en klimmen op een voor de kust liggende rots om foto’s te maken van de ‘zonsondergang’ (om 22.30 uur).